Ozan-Akıllı Olmanın Laneti

 Ben akıllı olmanın bir nimet değil tam aksine lanet olduğunu düşünüyorum. Dünyadaki insanlar haric tüm canlılar ya tam bir akılsız olarak yaşıyor ya da bazıları insanlara kıyasla az olsada diğer canlılardan daha zeki olarak yaşıyor. Diğer canlılardan daha zeki yaşayanlara örnek veriyim, mesela bazı yunuslar özellikle zehirli bir balığı ısırıyor onun yaydığı zehirle sarhoş gibi davranıyorlar. Şempanzelere veya maymunlara bakarsak da sigaraya bağımlı olabildiklerini görüyoruz. Daha az zeki olan canlılardan mesela ayılar. Ayılar sadece yaşamak için ihtiyacı olan şeyleri yapıyorlar ve son derece mutlu olduklarına eminim. Su anki bakış açısıyla baktığımızda akılsız olmaktansa yaşamamayı tercih edecek insanlar var, bende kısa bir süre öncesine kadar öyleydim ancak bu konuyu düşündükçe akılsız ve mutlu olmak daha cazip geldi. Bazen etrafı inceliyorum bazı arkadaşlarım var pek zeki değiller. Belli zeki olmadıkları ama bazı zeki insanların hiç olamayacakları kadar mutlular. Onlarla vakit geçirdiğim zamanlarda bende aklımı kullanmadan yani daha az düşünerek hareket ediyorum. Bu durum normal yaşantımdan çok daha eğlenceli oluyor.

Bu yüzden akıllı, bilinçli, iradeli olmaktansa akılsız, iradesiz, sorumlulukların yükü altında kalmayan ve hiç düşünmeden hareket eden biri olmak isterdim. Ancak bu durumu etrafımdakiler akıllı ben akılsız olursam istemezdim. Malum sosyalleşmek insanlık için en önemli unsurlardan biri. Ama herkesin akılsız olduğu boz ayılar gibi keyiflerine göre yaşadıkları bir dünyayı en azından bir seferliğine de olsa deneyimlemek isterdim. Yani akıl(bilinç) tanrının insanoğluna verdiği bir lanet.

                           Ozan Efe Şen 1480