Bahar- Ben Sandığın Kadar Ben Değilim
İnsan “ben kendi hayatımı yaşıyorum” diye dolaşıyor ama bu biraz kendini kandırmak. Çünkü kimse boşlukta yaşamıyor. Doğduğun an zaten bir çağın içine düşüyorsun. Konuştuğun kelimeler senin icadın değil, düşündüğün çoğu fikir de öyle. Sana öğretilmiş, sana bulaşmış.
Mesela sen bir şeye üzülüyorsun; bu üzüntü sadece senin başına gelenle ilgili değil. Zamanın ruhu var. Herkes kaygılıysa sen de biraz kaygılısın. Herkes hızlıysa sen de koşturuyorsun. İstersen isteme, çağının temposu senin nabzını belirliyor.
Bilinçli kısmı şu: İnsan bazen farkında olarak çağını yaşar. “Bu dönemdeyim, böyle olması normal” der. Bilinçsiz kısmı daha tehlikeli. Çünkü çoğu zaman başkalarının korkularını kendi korkun sanırsın, başkalarının hayallerini kendi hayalin zannedersin. Trend olan şeyleri istemediğini düşünürsün ama yine de istersin. Komik ama gerçek.
O yüzden insan sadece kendi hayatının başrolü değil, aynı zamanda figüranıdır da. Başkalarının hayatına çarpar, onlardan iz taşır, onlara iz bırakır. Tek başına olduğunu sandığın anlarda bile aslında bir dönemin, bir toplumun, bir kalabalığın içindesindir.
Kısaca: İnsan bireydir ama izole değildir. Kendi hikâyesini yaşarken, farkında olmadan çağının da hikâyesini sırtlar. İstesen de istemesen de.
Ve bence asıl mesele şu: Bunu fark edip yine de kendin kalabilmek. İnsan kendi hikayesini yazarken, farkında olmadan yaşadığı döneme de kendinden bir cümle ekler. Asıl mesele, bu cümlenin bilinçsizce mi yoksa farkında olarak mı yazıldığıdır.
Bahar Bulut 1671
Yorumlar
Yorum Gönder