Hilal- Birey Ve Çağ Arasında İnsan

-

 İnsan çoğu zaman hayatını yalnızca kendi seçimleri, duyguları ve yaşadıkları üzerinden değerlendirdiğini düşünür. Oysa Thomas Mann’ın Büyülü Dağ romanında söylediği gibi, insan yalnızca kendi kişisel hayatını değil; farkında olarak ya da olmayarak yaşadığı çağın ve çevresindeki insanların hayatlarını da yaşar. Bu düşünce bana göre insanın bireysel sandığı yaşamının aslında ne kadar ortak ve etkileşimli olduğunu gösterir.


Hiçbir insan tamamen boşlukta yaşamaz. Doğduğumuz dönem, yaşadığımız toplum, karşılaştığımız insanlar düşüncelerimizi, korkularımızı ve hayallerimizi şekillendirir. Biz kendi kararlarımızı aldığımızı zannederken bile, o kararların arka planında çağın getirdiği şartlar vardır. Örneğin savaş döneminde yaşayan biriyle, teknolojinin bu kadar geliştiği bir çağda yaşayan birinin hayata bakışı aynı olamaz. İkisi de kendi bireysel hayatını yaşar; fakat aynı zamanda çağlarının yükünü, ruhunu ve sorunlarını da taşırlar.


Bence bu durum sadece büyük tarihsel olaylarla sınırlı değildir. Günlük hayatta bile başkalarının hayatları bizimkine fark etmeden karışır. Bir öğretmenin söylediği bir cümle, bir arkadaşın yaşadığı bir sorun ya da toplumda yaygınlaşan bir düşünce insanın iç dünyasında iz bırakabilir. Kimi zaman başkalarının yaşadığı acıları kendi içimizde hisseder, kimi zaman da onların umutlarıyla motive oluruz. Bu yüzden insan, yalnızca “ben” diyerek yaşayamaz; farkında olmadan “Biz”in bir parçası hâline gelir.


Thomas Mann’ın bu sözü bana insanın sorumluluğunu da hatırlatıyor. Çünkü eğer sadece kendi hayatımızı değil, çağımızın ve çevremizin hayatını da yaşıyorsak, yaptığımız davranışlar yalnızca bizi etkilemez. Söylediğimiz bir söz, sergilediğimiz bir tavır başkalarının hayatında iz bırakabilir. Bu da insanı daha bilinçli ve dikkatli olmaya zorlar.


Sonuç olarak, insan birey olarak var olsa da bütünüyle bireysel değildir. Yaşadığı çağ, toplum ve insanlar onun hayatının içine sızar. Thomas Mann’ın bu sözü, bana insanın hem özgür hem de bağlı bir varlık olduğunu düşündürüyor. Kendi yolumuzu yürürken aslında pek çok insanla ve yaşadığımız zamanla aynı yolu paylaştığımızı fark etmek, insanı hem düşündüren hem de olgunlaştıran bir gerçektir.


Hilal Ateş 964

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Zeynep-Kötülük Problemi

-
 İlk bakışta sadece Tanrı tarafından yapmamızı istenen her şeyin iyi olduğunu çünkü Tanrı’nın merhametli olduğu ve bu merhametinden kaynaklı kötü olan herhangi bir şeyi istemeyeceğini düşünürüz ama bence bu tam olarak da doğru değil.   Evet, Tanrı iyi şeyler buyurabilir lakin bu tanrı istediği için değil o şey etik kurallara uyduğu için iyidir. Tanrı’nın bizim yapacağımız bütün her şeyi önceden bildiği, yaşanabilecek bütün her şeyi sonsuz bir ilim sayesinde bildiğini söyleriz. Lakin o zaman bu yaşanan kötülükler neden? Neden insanlar birbirini öldürüyor? Neden küçük yaştaki çocuklar, masum çocuklar bu duruma düşüyorlar? Bence hiçbiri bunu hak etmiyor. Kimileri bunun da onun sınavı olduğunu söyler ama o zaman nasıl diyebiliriz ki Tanrı istediği için iyidir?  Eğer bir davranış, tutum Tanrı emrettiği için iyiyse o halde tanrı emrederse şu anda “kötü” olarak adlandırdığımız her şeyin aslında iyi de olabileceği anlamına gelmez mi?  “Tanrı’nın emrettiği her şey iyi ol...
Daha Fazlası..

Sude-Krizler Arası Sıkışmak

-
Yoksulluk pandemi vs. Karşılaştırılınca çevre konusu daha büyük kriz midir?  Bu tür karşılaştırmalar karmaşıktır çünkü yoksulluk Pandemi vesaire çevre krizi gibi SORUNLAR birbiriyle iç içe geçmiştir gerçekten en büyük kriz hangisi yoksulluk mu kronik hastalıklar mı yoksa insanların hayatta kalmaya çalıştığı göç ve mülteci krizi hangisi insanı daha çok yoruyor ve yıpratıyor. Yoksulluk dediğim şey sadece parasızlık değil bir eksiklik hali eğitimde sağlıkta düşüncelerimizde bazen karnı açken düşünemiyor bile insan hayal bile kuramıyor daha sonra kronik hastalıklar sessiz inatçı her sabah aynı acıyla uyandıran yükler hastalık zengin fakir ayırt etmiyor herkesi vuruyor fakat yoksulun tedaviye harcayacak parası yok o yüzden onu daha çok sarsıyor insan bedenini azar azar yok etmeye başlıyor. Ve göç, kim durup dururken kendini başka ülkeye taşımak ister ki ben söyleyeyim kimse. Göç sadece yer değiştirmekte değil yer bulamamaktır asla sonlu bir şey değil her gittiğin yerde mülteci olacaksın...
Daha Fazlası..

Murat- SESSİZ CİNAYET

-
Bu yazımda Ahmet, kör olduğunu bildiği Mehmet’in bir uçuruma doğru yürüdüğünü görüyor, ama ondan hoşlanmadığı için aşağıya yuvarlanmasına göz yumuyor. Bu cinayet sayılır mı sorusuna bir açıklık getireceğim kendimce. Ahmet burada bir cinayet işlemiş olur. Ahmet Mehmet’in kör olduğunu bildiği halde ve buna ses çıkarmadığı için bir cinayet işlemiş sayılır. Bunu ben kalbi durmuş bir insana zaten ölmüş diyerek kalp masajı veya herhangi bir tıbbi destek yapmamasına benzettim. Ahmet’in bu yaptığı adalet ile ters düşen bir durum ve her ne kadar suçlu olarak gözükmese de aslında bir suçludur. Adalet en kötü olan insanın bile normal bir insan gibi eşit şartlar altında yargılanmasına denir. Sen karşındakini sevmesen de ona bu şekil bir ayrım yapman ve onu ölüme sürüklemen bir suçtur. Devlet en kötüleri bile topluma tekrar kazandırmaya çalışır ve onlara destek sağlar. Ahmet’in ise Mehmet’e karşı yaptığı bu göz yumma bir adaletsizlik simgesidir. Benim adalet konusunda gözlerimi açmamı The Dark Knig...
Daha Fazlası..